อาจารย์ใจ และ กลุ่มสยามแดง ควรพิจารณา

อาจารย์ใจ และ กลุ่มสยามแดง ควรพิจารณา

อาจารย์ใจ และ กลุ่มสยามแดง ต้องไม่ลืมว่า แนวร่วมของคนเสื้อแดงจำนวนมากจงรักภักดี และ เทิอดทูนสถาบันพระมหากษัตริย์ ดังนั้น การแสดงความคิดเห็นของอาจารย์ใจ และ กลุ่มสยามแดงที่มีต่อ ผู้รับใช้ใกล้ชิด เช่น ป๋าเปรม นั้นเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน และ มีผลกระทบต่อแนวร่วมคนเสื้อแดง ในหลากหลายรูปแบบ หากเป็นแนวร่วมเสรีนิยมจ๋า อาจจะไม่ใส่ใจ บทความของอาจารย์ใจ และ กลุ่มสยามแดง แต่หากเป็นกลุ่มอนุรักษนิยม จะมีความรู้สึกต่อต้านบทความที่มีความสุ่มเสี่ยง ที่จะไปเกี่ยวข้องกับตัวพระมหากษัตริย์ โดยตรง

อาจารย์ใจ เป็นคนอังกฤษ ด้วย ต้องทราบดีว่า ประชาธิปไตย รัฐสวัสดิการ และ สิทธิเสรีภาพ ของประชาชน สามารถที่จะได้รับการพัฒนา ในประเทศอังกฤษ ทั้งๆที่มี การดำรงอยู่ ของสถาบันกษัตริย์ และ พระราชินีอังกฤษ

ผู้เขียนเข้าใจว่า แนวร่วมของอาจารย์ใจและกลุ่มสยามแดง นั้นมีความต้องการที่จะ ปรับปรุง หรือ ยกเลิก กฏหมายหมิ่นสถาบัน และ ลดอำนาจของอำมาตย์ ที่ลงมาเกี่ยวข้องกับการเมืองเพื่อรักษาผลประโยชน์ของชนชั้นปกครอง แต่ อาจารย์ใจ และ กลุ่มสยามแดง ต้องเข้าใจ และ ใส่ใจ ถึงผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นกับแนวร่วม ที่ต้องมีพื้นที่ในสังคมไทยเช่นเดียวกัน การกระทำที่ดูเหมือนไร้ทิศทางของแนวร่วมคนเสื้อแดงนั้นเป็นจุดอ่อน ที่กลุ่มอำมาตย์สามารถใช้ในการโจมตี แนวร่วมคนเสื้อแดงอื่นๆไม่ให้มีปากเสียงในสังคม ผ่านมาทาง รอยัลลิสท์ พันธมาร และ นักการเมืองฝ่ายตรงข้าม

ข้อกล่าวหาว่า ไม่จงรักภักดี ที่เหมารวมเอาคนเสื้อแดงทั้งหมดมาเหยียบไว้ ถูกใช้งานโดยฝ่ายตรงข้ามซึ่ง อ้างว่า คนเสื้อแดงเห็นด้วยกับอาจารย์ใจ และ กลุ่มสยามแดงทั้งหมดนั้น ไม่ได้เป็นความจริง อย่างไรก็ตาม แนวร่วมคนเสื้อแดงควรจะมีการสื่อสารภายในมากขึ้น เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงและลด ความเข้าใจผิด ที่มีต่อกัน

ทั้งนี้ผู้เขียนขอเสนอให้ อาจารย์ใจ ปรับเปลี่ยนรูปแบบ ในการเสนอความคิดเห็น การที่เราจะเดินหน้าต่อต้านอำมาตย์ ในทุกเวทีนั้น เราต้องมีความระมัดระวังให้มาก และเราต้องไม่หยาบคาย เช่นในกรณีล่าสุดนั้น ดร. สุเมธ ออกมาพูดเรื่องการเทิอดทูนพระมหากษัตริย์ แล้ว ทาง สยามแดง ออกบทความว่าดูเหมือนเป็นเรื่องน่าสมเพช จริงๆแล้ว กลุ่มสยามแดงไม่จำเป็นถึงขนาดที่จะต้องเผยแพร่ บทความในทำนองนี้ กลุ่มสยามแดงควรที่จะ นำเสนอในทำนองที่ แสดงให้เห็นว่า กลุ่มสยามแดง เห็นต่างอย่างไร ด้วยความสุภาพ

เราจะต้องมีความชัดเจนในเรื่องของ อำมาตย์ ที่มีศักยภาพในการชี้นำ หรือ อยู่เบื้องหลังของกลุ่มอำนาจ จะมีผลดีกับแนวร่วมมากกว่า ที่จะตอบโต้ ผู้รับใช้ใกล้ชิดพระมหากษัตริย์ในทุกๆ เวที และ ทุกกรณี หากจะมีการชื่นชม หรือ เทิอดพระเกียรติ พระมหากษัตริย์ ก็ไม่ได้เป็นการขัดขวางการพัฒนาประชิปไตยในไทยแต่อย่างใด

เรามีบทเรียนจากพันธมิตร ที่มีแกนนำกัดไม่เลือก มาแล้ว เราไม่ควรกระทำตัวเช่นเดียวกัน กับ อาแป๊ะ ที่เรารังเกียจ เราจะต้องเลือกเวที ที่จะต่อกรกับอำมาตย์ และ เจาะจงเฉพาะในประเด็นที่จะมาขัดขวางการพัฒนาประชาธิปไตย สิทธิ เสรีภาพ และ ความเท่าเทียมกัน และ เราจะต้องชนะอำนาจของอำมาตย์ ในลักษณะของสุภาพชน เท่านั้น